تعهد یا تخصص

نیکان نخبه پرور بود و دنبال نخبه ها می گشت. در اواخر دهه 40 و اوایل 50 اغلب خانواده های سیاسی، مذهبی که ارتباطات ارگانیک با هم داشتند، بچه هایشان را نیکان می گذاشتند. ملی مذهبی ها و نهضت آزادی ها، بسیاریشان هم کلاس هایمان بودند، بچه های روحانیون به قول معروف مترقی آنزمان هم همینطور. نوید بازرگان، یاسر هاشمی، خوئینی ها، مطهری شاید، حداد عادل، گلزاده غفوری، کلی از خانواده مجاهدین خلق، همه بودند ...
درست است که هوش و درس خوان بودن هم عنصر مهمی بود، ولی با آنچه بنیانگذار نیکان در سر داشت، مهمترین هدف تربیت آدم هایی بود که علم و دین را با هم داشته باشند. متعهد متخصص. او در وصیت نامه فرهنگی اش به صراحت نوشته است:

آرى دشمن فهمید از کجا شروع کند و ما در خواب بودیم عده‏اى از مردم فرزندانشان را در مدارس آن‏ها گذاشتند و بعد به خارج فرستادند در نتیجه دین و آیین را از دست دادند و وقتى برگشتند به‏خاطر داشتن مدارک علمى مقاماتِ حساس و پُست‏هاى مهم را به‏دست گرفتند و آن‏چه را نباید مى‏کردند کردند. آرى وقتى دشمن به وسیله‏‌ى تأسیس مدرسه فرزندان ما را بى‏اعتقاد و مادى بار مى‏آورد ما هم باید به ‏وسیله‏ى تأسیس مدرسه از کودکان و جوانان خودمان مردانى دانشمند و باایمان تربیت کنیم.

باید آدم بسیار باهوشی باشد که سال ها قبل از رسیدن قدرت به دست مذهبی ها، فکر تربیت آدم برای پست های حساس را داشته باشد. من البته یادم نمی آید هیچوقت او را دیده باشم، مطمئن هم نیستم اصلا اسمش را شنیده بودم یا نه. علامه برایم آشناست البته ...

- برای مطالعه بیشتر در مورد علامه کرباسچیان اینجا را کلیک کنید.